Zlatni banjalučki olimpijac, Velimir Sombolac, preminuo je jutros u Gradišci u 78. godini života. Sombolac je počeo fudbalsku karijeru u mlađim kategorijama banjalučkog BSKA, a potom je igrao za Borac, beogradski Partizan, ljubljansku Olimpiju, Rijeku i Orijent, a sa reprezentacijom Jugoslavije osvojio je zlatnu medalju na OI u Rim 1960. godine. Obavljao je veliki broj odgovornih funkcija u fudbalu i sportu, bio je selektor reprezentacije Republike Srpske i koordinator omladinskih selekcija FSRS, jedno vrijeme i pomoćnik ministra sporta Republike Srpske. Dobitnik je nagrade za životno djelo „Doktor Milan Jelić“ na manifestaciji „Dan fudbala“ koju organizuju zajedno FSRS i dnevni list Sportski Žurnal. Rođen 27. februara 1939. u Donjoj Ljubiji kod Prijedora gdje mu je otac bio na službi. Na sajtu posvećenom reprezentaciji Srbije za Velimira Sombolca u biografiji piše: „Po ugledu na starijeg brata krenuo fudbalskim putevima. Počeo u banjalučkom BSK-u, a sa 17 godina prešao u Borac zajedno sa trenerom Acom Mastalom. On je te godine preuzeo prvi tim Borca i sa sobom iz BSK-a poveo gotovo celu juniorsku ekipu. Nakon dve godine u banjalučkom Borcu (1957-59) odlazi u beogradski Partizan. Još dok je nastupao za Borac dobio poziv za nastup u mladoj jugoslovenskoj reprezentaciji. U Nišu smo igrali sa Madjarima a bile su planirane sedmodnevne pripreme. Njegovi kvaliteti primećeni su od strane fudbalera Partizana koji su takodje bili na pripremama. Na njihovu preporuku u Niš su došli vodeći ljudi Partizana i na kraju su odlučili da ga dovedu u Partizan iako je po sopstvenom priznanju navijač crveno-belih. Za beogradske “crno-bele” nastupao do 1965. godine i odigrao oko 260 utakmica. U tih pet godina Partizan je 4 puta bio prvak Jugoslavije. Tadašnju generaciju činili su izmedju ostalih Šoškić, Galić, Jusufi… Dobre igre u Partizanu primećene su i od strane selektora pa je odigrao i 5 mečeva za A reprezentaciju. Takodje je 10 puta oblačio dres mlade reprezentacije a 5 puta bio član B selekcije Jugoslavije. 1960 godine učestvovao na Olimpijskim igrama u Rimu kada je Jugoslavija osvojila zlatnu medalju. Nakon Partizana prelazi u ljubljansku Olimpiju (1965-70) za koju je odigrao preko 120 utakmica. Bio je to veoma uspešan period ljubljanskih Zmajčeka. Olimpija je stvarala klub dovodeći pretežno igrače iz Srbije i Bosne. Tih godina u ekipi su igrali: Arslanagić, Kapidžić, Smajlović, Šoškić a trener je bio Branko Elzner. U Ljubljani je odslužio i vojni rok. Nakon Olimpije jednu sezonu proveo u riječkom Orijentu. Posle toga pošto nije otišao u inostranstvo odlučio da se vrati u Banjaluku i Borac. 1973. godine počinje trenersku karijeru u Slogi iz Gornjih Podgradaca. U Slogi se zadržao jednu godinu a onda ponovo došao u Borac i bio pomoćnik šefu stručnog štaba Borisu Maroviću. 1976. godine otišao u Kozaru iz Bosanske Gradiške gde je samostalno tri godine vodio ovu ekipu u Republičkoj ligi Bosne i Hercegovine.“ Živio je i radio u Gradišci. Komemoracija povodom smrti Velimira Velje Sombolca biće održana u Gradišci u utorak, 24. maja, a sahrana u 14 časova na Gradskom groblju Brestovčina.
MONDO