PAHULJE SA KOZARE
Pahulje se uhvatile,
u san-kolo Kozaračko,
jedna drugu sve pod ruku,
zaigrale naokolo,
naprijed nazad, uzvikuju:
Oj, Kozaro! Oj, Kozaro!
Sunce zrake raširilo,
blagi vjetar diriguje
sve vazduha dok god ima
prekrivaće i planinu
i okolicu danima.
I danima i noćima
Oj, Kozaro! Oj, Kozaro!
pjevaće nam pjesmu svima.
Pahulje se uhvatile
u san-kolo Kozaračko.
Bijele snježne pahuljice,
potkozarske anđeoske,
sletjeti na zemlju neće,
ni kad dođe toplo ljeto.
Pahulje su to drukčije,
anđeli su to iz tužne
gorke srpske izgibije,
Epopeje Kozaračke.
Branka Blagojević